zaterdag 25 december 2010
vrijdag 24 december 2010
Zonder woorden
Misschien helpt dit gedichtje om mensen te troosten in deze moeilijke dagen.
De perfecte kerst...
Buiten dwarrelen grote sneeuwvlokken zacht op de grond,
op die deken van witte sneeuw die alles magisch wit maakt.
De lampjes buiten laten de sneeuw glinsteren
en geeft de buitenwereld een vredige uitstraling.
Iedereen zit binnen rond de open haard,
waarin het hout gezellig knappert.
Er staan hapjes en drankjes op tafel
en op de achtergrond klinkt een gezellig muziekje.
Er klinkt een hoop gelach
en iedereen draagt bij aan de warme sfeer.
De kerstboom maakt alles af met zijn prachtige ballen en vele lampjes.
De perfecte kerst...
Maar de kerst is niet meer perfect als we hem niet kunnen vieren met onze geliefden,
als er iemand ontbreekt.
Want dan valt er een gat in de sfeer.
Zoals een doffe vlek op een schitterende kerstbal.
Zoals een boom zonder lichtjes.
Zoals een gat in die prachtige witte deken van sneeuw.
Toch kunnen we proberen dat gat te vullen,
die doffe plek op te poetsen.
We kunnen proberen kerst perfect te maken,
door onze geliefden te herinneren.
Door even aan hen te denken,
misschien met een traan,
maar ook zeker met een lach.
De droevige herinneringen zijn nog vers,
maar vergeet vooral de leuke niet!
Want bij die mooie herinneringen hoort dat ene prettige gevoel,
hun gevoel.
Dus als je je geliefden mist,
en dat gat veel te duidelijk wordt,
sluit dan je ogen,
denk aan al die mooie herinneringen
en laat je even opgaan in dat prettige gevoel.
Dan lijken zij die zo ver weg zijn,
toch heel dichtbij,
en lijkt de kerst toch eventjes perfect.
De perfecte kerst...
Buiten dwarrelen grote sneeuwvlokken zacht op de grond,
op die deken van witte sneeuw die alles magisch wit maakt.
De lampjes buiten laten de sneeuw glinsteren
en geeft de buitenwereld een vredige uitstraling.
Iedereen zit binnen rond de open haard,
waarin het hout gezellig knappert.
Er staan hapjes en drankjes op tafel
en op de achtergrond klinkt een gezellig muziekje.
Er klinkt een hoop gelach
en iedereen draagt bij aan de warme sfeer.
De kerstboom maakt alles af met zijn prachtige ballen en vele lampjes.
De perfecte kerst...
Maar de kerst is niet meer perfect als we hem niet kunnen vieren met onze geliefden,
als er iemand ontbreekt.
Want dan valt er een gat in de sfeer.
Zoals een doffe vlek op een schitterende kerstbal.
Zoals een boom zonder lichtjes.
Zoals een gat in die prachtige witte deken van sneeuw.
Toch kunnen we proberen dat gat te vullen,
die doffe plek op te poetsen.
We kunnen proberen kerst perfect te maken,
door onze geliefden te herinneren.
Door even aan hen te denken,
misschien met een traan,
maar ook zeker met een lach.
De droevige herinneringen zijn nog vers,
maar vergeet vooral de leuke niet!
Want bij die mooie herinneringen hoort dat ene prettige gevoel,
hun gevoel.
Dus als je je geliefden mist,
en dat gat veel te duidelijk wordt,
sluit dan je ogen,
denk aan al die mooie herinneringen
en laat je even opgaan in dat prettige gevoel.
Dan lijken zij die zo ver weg zijn,
toch heel dichtbij,
en lijkt de kerst toch eventjes perfect.
vrijdag 17 december 2010
Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw
Wat een sneeuw is er vandaag gevallen. Niet normaal meer. Leuk als je niet meer de deur uit hoeft, maar voor alle automobilisten een ware ramp. Ik heb over het stukje van mijn werk naar huis bijne 3 kwartier gedaan. Normaliter duurt de rit hooguit 10 minuten.
De honden vonden de sneeuw helemaal geweldig, vooral Max. Die heeft zich even lekker uit kunnen leven.
De honden vonden de sneeuw helemaal geweldig, vooral Max. Die heeft zich even lekker uit kunnen leven.
Beau daar en tegen, vond het maar niets. Die bleef maar angstvallig zijn riem vasthouden. En keek me regelmatig aan met de vraag, wanneer gaan we nou naar huis? Kom vrouwtje beetje doorlopen!
Het heeft wel weer mooie plaatjes opgeleverd, maar van mij mag het morgen weer warm water regenen.
Een kijkje in de tuin.
Groetjes Anja
maandag 13 december 2010
Art to scrapweekend
Onderstaand een kort filmpje om het sfeertje weer te geven van een van de avonden.
groetjes Anja
Abonneren op:
Posts (Atom)